W porównaniu z pierwszą rundą widać duże postępy u obu kandydatów. Szczególnie napracował się nad zmianą swojego wizerunku Bronisław Komorowski, który pierwszą rundę przegrał z Andrzejem Dudą. A jak przebiegło garniturowe stracie w drugiej rundzie? Pierwsza rzecz zwracająca uwagę to czerwone krawaty. (Autor: Roman Zaczkiewicz)
Wybór czerwonego krawata nie jest dużym zaskoczeniem. Sugerowałem to w poprzednim wpisie. Czerwień tego dodatku wraz z bielą koszuli nawiązuje przecież do naszych barw narodowych. Na ostatnią debatę obaj politycy chcieli wyglądać patriotycznie. Poza tym czerwony krawat jest traktowany jako symbol władzy, należy do gatunku power tie. Niestety oba krawaty zawiązano windsorami, ale nie są to tak masywne węzły jak w ostatniej debacie u Dudy. Paradoksalnie dzieki temu obaj kandydaci wyglądają … tak samo. Nie wiem czy takie było zamierzenie sztabowców. Czyżby czerwony krawat miał wszystkie zwaśnione strony pogodzić?
Obaj pamiętali o starannym podciągnięciu krawatów do kołnierzyka. Tak się już przyjęło w Europie Wschodniej, że windsor uchodzi za jedynie słuszny węzeł. Musimy się z tym pogodzić i chyba dopiero nowe pokolenie polityków (czytelników bloga!) nauczy się stosować węzeł prosty, najbardziej uniwersalny, albo inne – stosownie do proporcji twarzy i ubioru.
Biała koszula jest wyborem bezpiecznym, co więcej podkreśla autorytet noszącego. Zwróćcie uwagę na intensywnie niebieski wystrój studia. Błękitna koszula i granatowy krawat zlałyby się za bardzo z tłem. A przecież przed najważniejszymi wystąpieniami musimy brać pod uwagę, w jakim otoczeniu kolorystycznym będziemy się znajdowali! Zresztą w czasie ostatnich debat nie barwa koszuli była problemem – obaj kandydaci trzymają się bieli – ale kształt kołnierzyka.
W czasie debaty w TVN oba kołnierzyki były bardzo dobrze dobrane. To modele pół-włoskie, które nie są tak otwarte jak kołnierzyk włoski (szeroki), ale też nie tak przymknięte jak tradycyjne kenty. Dzięki swojemu rozwarciu rogi kołnierzyków dotykają klap marynarek. U Komorowskiego widać pod tym względem wyraźny postęp. Na wariant pół-włoski Duda zdecydował się już podczas pierwszej rundy, ale w prologu „jeden z dziesięciu” miał jeszcze zbyt mały kołnierzyk. Cieszy, że obaj uczestnicy debaty stopniowo poprawiają swój wygląd.
U Komorowskiego za długie są rękawy w marynarce. Zresztą powinien je nie tylko skrócić, ale także zwęzić. Marynarka plusuje za większe klapy, które lepiej korespondują z masywną sylwetką Prezydenta. Kozerka (łączenie kołnierza z klapą) w marynarce jest nisko położona, ale takie dziś zwykle wybierają panowie starszej daty. Zresztą niższe kozerki są szczególnie polecane wysokim mężczyznom. Młodsi (jak Duda) decydują się na kozerkę trochę wyżej, która ma za zadnie wydłużać sylwetkę i nadawać jej większej lekkości. W klapie u Komorowskiego tym razem pojawia się przecięcie, czyli butonierka. Linia ramion jest ładnie zarysowna. Na tak ubranego prezydenta można już spojrzeć z większą przyjemnością. Podobnie możemy powiedzieć o Dudzie, który wygląda równie dobrze jak jego rywal.
Podsumowując, zarówno Duda, jak i Komorowski wypadli lepiej niż kilka dni temu. U Dudy cieplejsze kolory okazały się korzystniejsze, niż zimno-niebieski garnitur i stalowo-niebieski krawat założony w niedzielę. Komorowski wygląda zdecydowanie lepiej niż podczas ostatniej debaty. Zrezygnował z tej nieforemnej marynarki z malutkimi klapami, odłożył też kiepski krawat w krzyżyki. Są oczywiście niedociągnięcia, ale stawiam, że przeciętnemu Polakowi tak ubrani prezydenci przypadną do gustu.
Trudno wskazać jednomyślnie zwycięzcę. Dziś jest remis z niewielkim wskazaniem na Dudę. Doceniam jednak ogromny postęp, jaki poczynił Komorowski. Duda wygrywa lepszą długością nogawki w spodniach (jedno załamanie) oraz krótszymi rękawami w marynarce (widać mankiet koszuli). Jeszcze tylko nad dopasowaniem w ramionach i talii można by trochę popracować i zmienić ten nieszczęsny wschodni węzeł. Zresztą zobaczcie jak dobrze wygląda garnitur Dudy w świetle dziennym. Świetnie to widać to na tym zdjęciu umieszczonym na fan page Szarmanta przez jednego z czytelników.
Oczywiście nie była to prawdziwa uczta dla oka. Brak własnego stylu objawił się tym, ze dwaj kandydaci ubrali się niemal identycznie. Względna poprawność to najlepsze, na co ich obecnie stać. Nie oczekiwałem, że zobaczę u kogokolwiek eksperyment zestawiania trzech wzorów, byłoby to zresztą nie na miejscu. Ale nawet łącząc gładkie tkaniny można pokazać dobry smak – dzięki stylowym klapom w marynarce czy odpowiednio dobranemu krawatowi. Zwróćcie uwagę, że ten dodatek szczególnie efektownie wygląda wtedy, gdy materiał tuż za węzłem tworzy łezkę i wyraźnie się rozszerza.
Żaden kandydat nie odważył się założyć białej, prezydenckiej poszetki do kieszonki piersiowej. Szkoda… Jednemu z nich dałoby to wizualną przewagę. Biała poszetka nie świadczy o przesadnej trosce o ubiór, ale podkreśla autorytet noszącego. Polityk, który zdecydowałby się na ten dodatek, nawiązałby do wspaniałej tradycji polskich prezydentów z czasów II Rzeczypospolitej.
Jedyną osobą, która zdecydowała się na poszetkę, był prezenter Bogdan Rymanowski. To pewna już tradycja debat prezydenckich przed tymi wyborami. Jednak mimo tej poszetki Rymanowski nie wypadł wcale korzystniej od obu prezydentów. Razi u niego za wąski krawat. Klapy marynarki mogły być trochę szersze. Mam także wątpliwości, czy taki drobny groszek na krawacie był najlepszym rozwiązaniem. Na poszetce zdecydowanie za dużo się dzieje, ale dobrze, że nie jest wykonana z identycznego materiału jak krawat. W zestawieniu brakuje mi po prostu innego koloru niż biały i granatowy. Prezydenci wygrywają wprowadzeniem trzeciej barwy: czerwieni.
Może Ciebie zainteresuje:
