W ostatnich latach przybyło poradników dla fanów klasycznego stylu, są też historyczne książki o modzie męskiej. Które z nich warto kupić na prezent albo po prostu dla siebie? (Autor: Łukasz Łoziński)
We własnym interesie powinienem odpowiedzieć: książki o modzie męskiej są niepotrzebne, wystarczą Wam blogi! Ale mam inne zdanie i nie będę oszukiwał. Wydawnictwa papierowe są świetne, gdy chodzi o przyswojenie dużej porcji wiedzy. A z blogów i tak nie zrezygnujecie, bo to tu omawiamy nowe tematy i pokazujemy mnóstwo zdjęć.
Jakie książki o modzie męskiej znajdziemy na rynku? Polskie wydawnictwa, które do niedawna ignorowały panów zainteresowanych ubiorem, teraz mają całkiem szeroką ofertę. Są to przede wszystkim poradniki dla początkujących albo szczegółowe kompendia odwołujące się do historii. Przejdźmy do oceny poszczególnych propozycji.
Zespół Dandycore – „Męska szafa. Instrukcja obsługi” (2020)
Prosty, konkretny i bardzo atrakcyjny wizualnie. Taki jest poradnik ekipy Dandycore (Piotr Karwala, Karol Majchrzak, Adam Ptak, Dawid Tymiński).
Tę książkę mogę z czystym sercem polecić jako podstawową pozycję dla początkujących i średniozaawansowanych. Wystarczy jeden wieczór z „Męską szafą”, by znacznie poszerzyć swoją wiedzę i estetyczną wyobraźnię. Niezależnie od tego, czy na co dzień nosisz garnitur, czy bluzę z kapturem.
„Męska szafa” faktycznie jest pomyślana jak instrukcja: maksimum treści, minimum słów i dużo obrazków. To dla zaprezentowanych zestawów wracam do tej książki. Autorzy przygotowali ciekawe propozycje w różnorodnych stylistykach: formalnej, militarnej, streetwear, athleisure, preppy i innych.
Co ciekawe, te wszystkie stylizacje opierają się na zestawie zaledwie 60 rzeczy. Kapsułowa garderoba, bo tak nazywa się ten koncept, to sposób, by zyskać szeroki wachlarz możliwości, kupując ubrania z głową. W ten sposób oszczędzasz miejsce w szafie, pieniądze, czas i zasoby naszej planety. Czy trzeba lepszej rekomendacji?
Książkę „Męska szafa. Instrukcja obsługi” można kupić tutaj.
Przeczytaj też wywiad z Dawidem Tymińskim, współautorem książki.
Michał Kędziora – „Rzeczowo o modzie męskiej” (2013)
O tym, że blog i książki o modzie męskiej w żaden sposób się nie wykluczają, przekonuje także przypadek Michała Kędziory. Autor strony mrvintage.pl przygotował świetne wprowadzenie do męskiej elegancji. Jeśli ktoś nie jest biegły w terminologii i estetycznych niuansach, a chce po prostu dobrze wyglądać, to poradnik Kędziory będzie świetnym wyborem.
Nie znaczy to, że „Rzeczowo o modzie męskiej” to książka, z której zaawansowani nic nie wyciągną. Zajmujące są ciekawostki związane z historią, a także uwagi o bagatelizowanym czasem stylu casual. Kędziora nie udaje, że na garniturach świat się kończy.
Mr. Vintage, podobnie jak na swoim blogu, formułuje przejrzysty i atrakcyjny komunikat. Dobry stylistycznie tekst uzupełniają zdjęcia, na których zaprezentowano świetne wzorce – marynarki o pięknym kroju, koszule w soczystych barwach, krawaty o ciekawej fakturze. Wadą są kiepskie rysunki, na które jednak można przymknąć oko.
Łatwo zauważyć, że książka Kędziory stanowi konkurencję dla tej wydanej przez zespół Dandycore. Którą z nich wybrać? Proponuję rzucić okiem na styl autorów obu publikacji i zdecydować na tej podstawie, według naszych upodobań.
Książka „Rzeczowo o modzie męskiej” jest do kupienia tutaj.
Adam Granville – „Gentleman. Mam zasady” (2011)
„Gentleman” Adama Granville’a stanowi przeciwieństwo przystępnej książki Kędziory. Piszący pod pseudonimem autor zajmuje stanowisko, które można nazwać arystokratycznym. Jego upodobania estetyczne są bardzo konserwatywne, osadzone głęboko w La Belle Époque. Wiele porad czy dogmatów może się wydać zupełnie chybionych czy wręcz śmiesznych. Przyjrzyjmy się jednemu przykładowi:
„Generalnie dżentelmen nosi miarowe bokserki, szyte u koszulowego krawca. Tam jest duży wybór tkanin, tam można od razu wyhaftować monogram. Dżentelmeni nie stosują gumek – to drobnomieszczańskie. Obwód w pasie reguluje się za pomocą guzików (tzw. frenchback) lub wiązanej tasiemki (tzw. tieback).”
Chcąc sprostać wizji życia roztaczanej w tej książce, należałoby nie tylko ignorować techniczne zdobycze ostatnich stu lat (jak nylon czy elastan), ale też dysponować ogromnymi środkami. Obok rozdziałów o szytych na miarę ubiorach, zegarkach i biżuterii jest też kilka o tym, jak prowadzić rezydencję, w której nie brak sali bilardowej i palarni. Czy zatem książka jest adresowana wyłącznie do najzamożniejszych?
Granville w jednym z wywiadów tłumaczył, że ten maksymalizm ma praktyczne uzasadnienie. W przekonaniu autora, aby wykonać krok naprzód, człowiek musi widzieć przed sobą wysoko umieszczony cel. Można w to wątpić, ale dla osób mocno zainteresowanych klasycznym ubiorem książka jest mimo wszystko przydatna. Pokazuje usankcjonowane tradycją wzory i omawia je dość szczegółowo.
Styl pisania Granville’a, na pierwszy rzut oka anachroniczny, zyskuje przy bliższej znajomości. Nie brak tu inteligentnego humoru. Książka Granville’a to zatem niezły pomysł na prezent dla mężczyzny o bardzo tradycjonalistycznym podejściu do stylu.
Nowe wydanie książki „Gentleman” jest dostępne tutaj.
Bernhard Roetzel – „Gentleman. Mężczyzna z klasą” (2014)
Bernhard Roetzel, niemiecki ekspert w dziedzinie dress code, może być polskim czytelnikom znany jako autor księgi „Gentleman. Moda ponadczasowa” (2009). Jest to publikacja słusznie ceniona. W dopracowany sposób zaprezentowano w niej typologię klasycznych ubiorów. Poza tym rzecz zawiera sporo informacji na temat tradycyjnego rzemiosła. Wszystko składa się na całościową wizję stylu życia – trochę retro, ale nie do przesady. Książkę „Gentleman. Moda ponadczasowa” można jeszcze dostać w nielicznych księgarniach (m.in. inbook.pl )
Niedawno ukazała się w Polsce kolejna książka Roetzela. „Gentleman. Mężczyzna z klasą” jest praktycznym poradnikiem uzupełniającym wydany wcześniej leksykon. Zakres tematyczny jest tym razem węższy, ograniczony głównie do dress code’u. Na temat idei gentlemana trudno tu znaleźć choć jedno zdanie. Oryginalny tytuł – „Mode Guide für Männer” – jest dużo bardziej adekwatny.
Książka robi wrażenie przetłumaczonej w pośpiechu i niezbyt fachowo zredagowanej. Sens wielu zdań jest niejasny, styl kuleje, pojawiło się też kilka ewidentnych błędów (klasyczny płaszcz myśliwski jest nazywany kurtką). W kilku miejscach powtarzają się te same informacje, które czytaliśmy parę stron wcześniej.
Do zalet tekstu należy własne zdanie i doświadczenie autora. Ciekawe jest to, że Roetzel porównuje styl włoski z niemieckim, dalekowschodnim i wschodnioeuropejskim, a także brytyjskim i amerykańskim. Dostrzega szersze spektrum niż tylko ostro kontrastujące ze sobą Savile Row i Pitti Uomo. Uwagi na ten temat są jednak pobieżne. Mimo sympatii do autora trudno polecić tę książkę. Wiele w tym winy wydawcy (i niemiecką, i polską wersję przygotowała oficyna Buchmann), który nie zadbał o językową i wizualną jakość produktu.
Książka „Gentleman. Mężczyzna z klasą” jest do kupienia tutaj.
Redaktorzy Esquire, „Podręcznik stylu dla mężczyzn” (2015)
Zupełnie inaczej przedstawia się robiąca międzynarodową karierę książeczka napisana przez dziennikarzy najpopularniejszego magazynu dla mężczyzn (nie licząc „Playboya”). Ten produkt jest jak hollywoodzki blockbuster. Przygotowany z myślą o oczekiwaniach większości odbiorców, w oparciu o oczywistą strukturę i bez niedoróbek.
Każdy rozdział zaczyna się od zachęcającego wprowadzenia, a dalej prezentuje porady i klarowne klasyfikacje. Ozdobę książki – i zarazem motywację do dbania o własny wizerunek – stanowią zdjęcia stylowych mężczyzn (od Bogarta i Sinatry po Jaggera i De Niro). Nie brak rysunków ułatwiających zrozumienie tekstu, niestety niektóre z nich są mikroskopijne. Nie dało się chyba tego uniknąć, bo książka z założenia miała się zmieścić w kieszeni blezera.
Zdumiewać mogą niektóre sądy („dżinsy powinny zakryć sznurówki i załamywać się na kostce lub wokół niej”) albo kilka wątpliwych wzorców (Donald Trump?!). Poza tym „Podręcznik stylu dla mężczyzn” zyskałby, gdyby nie był czarno-biały. Rozprawianie o kolorowych koszulach wygląda śmiesznie, kiedy na zdjęciach widać tylko odcienie szarości. Generalnie książka redaktorów Esquire jest jednak dobrą pozycją dla początkujących.
Książkę „Podręcznik stylu dla mężczyzn” możesz kupić tutaj.
Krzysztof Łoszewski, „Od spódnicy do spodni. Historia mody męskiej” (2015)
Krzysztof Łoszewski – projektant i stylista – zdobył zainteresowanie mediów dzięki książkom „Dress code. Tajemnice męskiej elegancji” (2012) i „Smart casual. Męski styl” (2014). Autora zapraszano na wywiady do popularnych stacji telewizyjnych i radiowych, zwolennicy klasyki mieli jednak do niego szereg zastrzeżeń. „Dress code” to książka, która w swoim czasie (zanim wyszedł poradnik Michała Kędziory) była całkiem przydatna. Ma sensowny układ i zawiera bon moty stylistów. Problem w tym, że wiele porad jest dyskusyjnych, a fotografie prezentują nieciekawe, ciężkie wizualnie zestawy (czarna marynarka i sprane jeansy?). To samo dotyczy „Smart casualu”.
„Od spódnicy do spodni” to rzecz dużo ambitniejsza – autor zmierzył się z zadaniem popularyzacji historii męskiej mody, od czasów najdawniejszych aż do dziś. Ten trudny i atrakcyjny projekt przyniósł wiele korzyści. Szeroki horyzont pozwala dostrzec piękno i w lnianych przepaskach starożytnego Egiptu, i w kolorowych jedwabiach epoki oświecenia. W mgnieniu oka widzimy zmienność i bogactwo stylów.
Łoszewski koncentruje się na XX wieku, przedstawiając barwne przykłady. Wyjątkową wartość mają uwagi o przedwojennym stylu Afroamerykanów, okraszone fantastycznymi zdjęciami – z książki wyłania się obraz grupy społecznej, która mimo dyskryminacji wykazywała się skłonnością do eksperymentowania. Pisząc o powojennych dekadach, autor w interesujący sposób kreśli proces odchodzenia od mieszczańskiej elegancji napędzany przez popkulturę. Rozdziały o latach 50. i 60. są pasjonujące i dobrze uporządkowane.
Niestety w miarę jak lata 70. nabierają rozpędu, Łoszewski traci panowanie nad omawianą materią. Przedmiotem rozważań są niemal wyłącznie ekstrema, a kiedy autor odnosi się do mody codziennej, poprzestaje nieraz na banałach.
„Od spódnicy do spodni” to pozycja warta uwagi. Mamy wreszcie ciekawe, prowokujące do dyskusji wprowadzenie do historii męskiej mody, nie będące mozolnym wykładem, ale próbą uchwycenia najbardziej pasjonujących procesów. To nie jest książka, którą się studiuje, tylko po prostu czyta. Niestety niektóre fragmenty, zamiast przekazywać wiedzę, raczej wprowadzają chaos.
Książka „Od spódnicy do spodni” jest do nabycia tutaj.
Cally Blackman – „100 lat mody męskiej” (2015)
Zachwycający album. Podobizny gwiazd popkultury, kreacje słynnych projektantów i moda uliczna – mnóstwo świetnie zreprodukowanych fotografii składa się na opowieść o najburzliwszym stuleciu w historii męskiego ubioru.
Ta pozycja to świetny pomysł na prezent gwiazdkowy – wyobrażam sobie, jak książka krąży z rąk do rąk i kilka osób z rodziny przegląda ją wspólnie, komentując kolejne zdjęcia. Dodatkową wartością „100 lat mody męskiej” są rzeczowe teksty napisane przez Cally Blackman, cenioną badaczkę historii ubioru z University of the Arts London.
Wydawca tej książki, czyli oficyna Arkady, w ostatnich latach specjalizuje się w modzie. Jego nakładem ukazują się zarówno prace niemal akademickie („Historia mody” François Bouchera), jak i publikacje wysoce hedonistyczne. Do tych ostatnich zaliczam „100 lat mody męskiej”, biorąc pod uwagę ilość uruchamianych przez tę książkę endorfin.
Książka „100 lat mody męskiej” jest dostępna tutaj.
Isabelle Thomas, Frédérique Veysset – „Francuski szyk! Dla mężczyzn” (2015)
Ciekawa publikacja. Ma pełnić funkcję poradnika, ale zarazem jest zbiorem wywiadów i folderem reklamującym Paryż (nie zabrakło listy adresów słynnych butików i zakładów rzemieślniczych znad Sekwany). Rzecz przypomina raczej specjalne wydanie jakiegoś magazynu niż tradycyjne książki o modzie. Warstwa graficzna jest atrakcyjna, pomijając okładkę i rysunki.
Za część poradnikową, zawierającą pobieżnie przedstawione reguły, odpowiadają dwie stylistki. Generalnie można ich zaleceniom ufać, choć nie bezkrytycznie. Rada, by zrezygnować z czerwonych krawatów jest osobliwa. Podobnie jak ta, by krawat absolutnie nie sięgał do paska. Pojawiło się też parę nieścisłości (może na poziomie tłumaczenia?), np. widoczny na zdjęciu surdut podpisano jako żakiet.
W książce dominują wywiady z paryżanami. Wśród nich są aktorzy, przedsiębiorcy (nie tylko z branży mody), styliści, blogerzy – ludzie pasjonujący się ubiorem. Opowiadają o swoim podejściu do elegancji, o zmianach w stylu Francuzów, o męskości i kobiecości, wreszcie o ulubionych przedmiotach z własnej garderoby. Niektóre z nich, widoczne na zdjęciach, są wspaniałe i wyjątkowe, inne bez wyrazu, a niektóre koszmarne. Na różne ekstrawagancje jest w tej książce miejsce i to dobrze. Wreszcie wiadomo, co nowego słychać w dawnej stolicy mody.
Książka „Francuski szyk! Dla mężczyzn” jest do nabycia tutaj.
Jak widać, dostępne książki o modzie męskiej zaspokajają różnorodne gusta. Również te publikacje, które zasłużyły na krytykę, mogą się okazać przydatne. Z prezentem na święta nie powinno być zatem problemu.
