Walter Szarmant pakował się. Chciał nareszcie odpocząć od zgiełku i ciągłego pośpiechu towarzyszącego życiu w mieście i wybierał się na zasłużony urlop. Był zmęczony wydarzeniami związanymi z ostatnią sprawą Potkan Gate. Wraz z M. jechali do daczy Sir Antoniego nad morzem. Choć wyjazd miał charakter nieformalny, sir Anthony wstydziłby się za niego, gdyby jego codzienny strój stanowiły szorty i hawajska koszula. Wobec tego do walizki zapakował jedwabną koszulę smokingową z wykładanym kołnierzykiem, czarne smokingowe spodnie oraz kluczowy element – kremową dwurzędową marynarkę smokingową z kołnierzem szalowym, wykonaną z tropiku. Sir Anthony nie będzie miał się do czego przyczepić – powiedział Walter sam do siebie z uśmiechem na ustach.
Tropikalna wersja smokingu, zwana potocznie „białym smokingiem” jest odmianą nieformalnego smokingu. Należy przypomnieć, że jest strój wyłącznie nieformalny, niestosowany w wielkim mieście i nawet mimo dzisiejszego łamania zasady „no brown in town” (pol. nie dla brązu w mieście), ten podział powinien być zachowany. W wypadku gdy używamy smokingu latem w mieście, prawidłowy jest smoking czarny lub ciemnogranatowy, ale wykonany z lżejszego materiału. Smoking zakładamy wieczorem, nie wcześniej niż przez zachodem słońca. Kolejny konwenans dotyczy zastosowania smokingu tropikalnego w zależności od klimatu. Smoking na pewno można stosować cały rok w regionach tropikalnych. Dalej zasady nie są już tak jasne. Przykład: w Kalifornii (leżącej właściwie w strefie subtropikalnej) latem letnia wersja smokingu jest poprawna, ale już w Wielkiej Brytanii taki strój mają tylko osoby wyjeżdżające tylko w cieplejsze regiony. W tym wypadku, poza strefą tropikalną trzeba zdać się na własne wyczucie sytuacji. Na pewno nadaje się też na lato w krajach, w których bywa naprawdę upalnie. Polskie lato potrafi być gorące, a białe smokingi są rekomendowane na pobyt nad Bałtykiem.
Smoking tropikalny nie został wynaleziony przez Księcia Windsoru Edwarda VIII, symbolu męskiej mody lat 30. Strój ten wymyślili mężczyźni szukający lżejszych, letnich alternatyw dla ciemnych strojów wieczorowych.
Zainspirowany został prawdopodobnie przez tzw. marynarkę kasynową, marynarkę mesową czy po prostu używając makaronizmu mess jacket – stroju marynarki wojennej, który później został skopiowany przez cywili. Przypominała biały frak ze złotymi lub zwykłymi guzikami, bez tylnych połów (a także przednich, gdyż nie ma ich zwykły frak). Niestety jej kariera skończyła się jednak krótko po rozpoczęciu. Jest to ciekawy i męski ubiór, jednak prawdopodobnie dziś będzie ona przypominać ubiór lokaja Manuela z „Hotelu Zacisze”. W przeciwieństwie do marynarki kasynowej, tropikalny smoking pozostał stosunkowo popularny do dziś.
Smoking w wersji tropikalnej różni się od zwyczajnego smokingu tylko marynarką. Jest ona zazwyczaj biała lub, jeszcze lepiej, kremowa. W latach 30. także inne kolory były stosowane, jednakże do dnia dzisiejszego przetrwały tylko przesłanki na ten temat. Prawdopodobnie nadawałby się one bez problemu także dziś. Na marynarkę smokingu tropikalnego nadają się rozmaite materiały o niewielkiej gramaturze – tropikalna wełna typu fresco, len, moher i bawełna. Należy się upewnić, że materiał jest luźno tkany, dzięki czemu będzie bardziej przewiewny.
Klapy tropikalnej marynarki smokingowej rzadko są pokryte jedwabiem. Najpopularniejsze i najzgodniejsze z nieformalną naturą smokingu tropikalnego są klapy szalowe. Oczywiście klapy zamknięte również są poprawne, ale wówczas cała marynarka staje się dość podobna do zwykłej, garniturowej. Marynarka tropikalnego smokingu może być zarówno jedno-, jak i dwurzędowa. Walter wybrał tę drugą wersję, ponieważ znamy jego niechęć do kamizelek/pasów smokingowych (zwłaszcza przeszkadzałyby mu w tropikach), więc w jego wypadku wybór wersji niewymagającej żadnego z tych elementów jest mu bardzo na rękę. Guziki do marynarki mogą być perłowe. Pozostałe zasady są identyczne do tych dotyczących smokingu zwykłego.
Spodnie do wersji letniej i zwykłej są takie same. Powinny być koloru czarnego. Jeżeli jednak już szyjemy sobie letni wieczorowy zestaw nieformalny, można zadbać o spodnie z lżejszego materiału. Nigdy nie nosimy spodni tego samego koloru, co marynarka. Zestaw biała marynarka smokingowa i białe spodnie to oksymoron męskiej elegancji.
Jeżeli chodzi o tzw. waist covering, czyli pas lub kamizelkę, to pierwsze jest używane znacznie częściej, jako że przykrywa mniejsze partie ciała. Jednakże kamizelkę do tropikalnego smokingu nosili m.in. Brad Pitt oraz Harrison Ford jako Indiana Jones w drugiej części słynnego cyklu. Żeby obniżyć formalność stroju można założyć smoking tropikalny bez kamizelki lub pasa (RZ). Najsłynniejszy smoking tropikalny w historii kina nosił z pewnością Humphrey Bogart jako Rick Blaine. Rick był właścicielem ekskluzywnego klubu i szulerni Rick’s Café Americain w marokańskim mieście Casablanca. Jako gospodarz występował w dwurzędowej, kremowej marynarce smokingowej i czarnych spodniach.
Jeśli chodzi o kolor pasa smokingowego, najbardziej poprawny jest oczywiście czarny, ale w tym stroju ze względu na rodzimą nieformalność możliwe są także inne kolory, np. bordowy, szary lub granatowy. Koszula jest zazwyczaj nieformalna, plisowana, z wykładanym kołnierzykiem. Widziałem kilka przykładów połączeń z koszulą ze sztywnym gorsem, powstałych raczej przez nieuwagę czy ignorancję (jeżeli można to tak nazwać); może to wyglądać dobrze. Spotykane są także koszule jedwabne – takie, jakich zamierzał użyć Walter.
Pozostałe detale są identyczne, jak te dotyczące zwykłego smokingu. Buty powinny być czarne, najlepiej lakierki, ewentualnie wiedenki z podnoskiem wypastowane na wysoki połysk. Buty typu caponki, czarno-białe są też do zaakceptowania (RZ). Dodam tylko, że można sobie pozwolić na większą swobodę w wyborze skarpetek. Szelki przymocowane do spodni na guziki powinny być białe.
W latach 30. spotykany był także tropikalny zestaw wieczorowy – czarna marynarka + białe spodnie + białe buty. Jest on poprawny tak samo jak zestaw standardowy, ale o wiele bardziej oryginalny. Latem rygory dotyczące ubioru łagodnieją i można pozwolić sobie na większą swobodę. Korzystamy wtedy z naszej fantazji. W przypadku kiedy marynarka smokingowa jest jasna pamiętajmy o zasadzie kontrastu, jaką trzeba zachować między spodniami, a marynarką.
Reasumując, bez względu na to, czy bardziej podoba nam się standardowy tropikalny zestaw wieczorowy, marynarka kasynowa czy zestaw typu negatyw – czarna marynarka i białe spodnie, każdy będzie stanowił reprezentacyjny element naszej garderoby. Spróbuj wyglądać inaczej latem, niż cała rzesza mężczyzn. Jadąc na wypoczynek nie zapomnij o tropikalnym smokingu. Eleganckiego mężczyznę można poznać po odwadze i nie kierowaniem się zdaniem większości. On ma swój własny styl i własny gust. Obstaluj tropikalny smoking na randki z ukochaną na morskiej promenadzie. Ona na pewno to doceni.
