Jest pewna reguła. Im tęższy mężczyzna, tym bardziej niechętnie myśli o świadomym ubieraniu się. Twierdzi, że w sklepach nie można znaleźć nic ciekawego, a każde ubranie będzie na nim źle leżeć. Chyba, że jest luźne. Rzeczywiście, oferta sklepowa jest głównie przygotowana pod smukłe sylwetki. Na szczęście można zawsze udać się do krawca. Od dawna głównymi klientami pracowni krawieckich są mężczyźni, których sylwetki mocno odbiegają od promowanych standardów w konfekcji. Pan Andrzej uszył garnitur u warszawskiego krawca, Sebastiana Żukowskiego.
Szyjąc garnitur dla dużej sylwetki w pierwszej kolejności należy wybrać odpowiednią tkaninę. Wielu mężczyzn z brzuszkiem ma problem z dużą potliwością. Powinni więc wybierać tkaniny tropikowe o luźnym splocie, ale większej gramaturze. Nie każdy materiał może unieść taką potężną sylwetkę. Panom o dużych gabarytach odradzam delikatne wełny wysokoskrętne chętnie używane przez firmy odzieżowe. Natomiast w próbnikach u krawców jest duży wybór klasycznych ciężkich materiałów, które są gęsto tkane. Niestety ich parametry oddychalności są niskie. Tkaniny o wysokiej gramaturze i splocie otwartym (przebijającym światło) to rzadkość. Większość tropików to 220-260g. Jednym z wyjątków jest Fresco od Hardy-Minnis. Widoczna na zdjęciach tkanina ma gramaturę 310. Cechuje ją wysoka oddychalność, sprężystość i mała gniotliwość. Jej powierzchnia jest szorstka i porowata.
Przy wyborze fasonu dobrym rozwiązaniem są klapy w szpic (klapy frakowe, ostre), które wyciągają sylwetkę w górę. Klapy powinny być odpowiednio szerokie, aby korespondowały z sylwetką 5XL. Marynarka jest jednorzędowa, zapinana na dwa guziki. Zapięcie znajduje się 1cm nad talią, dzięki czemu dzieli korpus na pół. Marynarka nie jest taliowana. Talia jest jedynie odrobinę „uszczypnięta”.
Pan Andrzej ma wymiary: klatka piersiowa 142cm, talia 148cm i biodra 136cm. Do tego dochodzi 190 cm wzrostu. Najtrudniejszą częścią szycia było zniwelowanie różnicy między obwodem brzucha, a obwodem bioder. Marynarkę należało zamknąć dołem, żeby nie odstawała. Dzięki temu nie sterczy u dołu jak sukienka. Efekt końcowy warto porównać ze starszym wpisem Garnitur dla pana z brzuszkiem.
Krawiec uszył także kamizelkę, która spełnia tutaj rolę gorsetu. Trzyma brzuch w ryzach. Ma cztery kieszonki poziome, a ostatni guzik jest prawidłowo odpięty. Spodnie są z wysokim stanem, sięgają pępka. Jest to idealne rozwiązanie dla spodni na szelkach. Dzięki temu są one luźniejsze w pasie i nie sprawiają uczuciadyskomfortu. Inaczej pasek opinałby brzuch.
Próba wykonania spodni noszonych na brzuchu, w przypadku kiedy obwód brzucha jest większy niż bioder, skazana jest z góry na porażkę bez szelek. Spodnie spadną pod brzuch i w efekcie obniży się krok, a nogawki nieładnie opadną na buty. Pasek przeciągnięty przez szlufki spodni, ma zastosowanie tylko w przypadku spodni noszonych „pod brzuchem”.
Przy takiej sylwetce lepiej mieć luźniejsze spodnie na szelki, niż idealnie dopasowane w pasie zapinane na pasek. Spodnie nie mają mankietów i są dosyć luźne, szczególnie w udach. Warto zwrócić uwagę na to, jak zwężają się ku dołowi zaraz poniżej linii kolan. Nadaje to posturze lekkości, o czym zresztą kiedyś pisał Mr. Vintage w ciekawym artykule o sylwetkach XXL. Spodnie na zdjęciach spróbowałbym jedynie skrócić u dołu. Bez żadnego załamania wyglądałyby jeszcze lepiej.
PS. Ciekawym rozwiązaniem stylistycznym, zyskującym sobie coraz większą popularność, są muszki szyte z tego samego materiału co garnitur. Uzyskany efekt jest harmonijny z resztą sylwetki. Nadaje formalnego sznytu garniturowi.
Fot. Maciej Cioch
Pracownia krawiecka Sebastian Żukowski
Gen. Władysława Andersa 21A/1, 00-159 Warszawa
Tel. +48 502-064-311
